تیزی گوشه های ابرویت
آن دوتا چشم ماجراجویت
رازعطر شبیه شب بویت
این به هم خوردن النگویت
آخرش کار می دهد دستم
طعم لبخندهای شیرینت
لحن نازک،نگاه سنگینت
((هـ)) دوچشم پلاک ماشینت
شیطنت در تلفظ شینت
آخرش کار می دهد دستم
راه کج از اصول مکتب توست
شاهدش ابروی مورب توست
چادرتو قشنگی شب توست
رنگ خالی که گوشه ی لب توست
آخرش کار می دهد دستم
شرم در لرزش صدای تو
حُجب پیچیده در ادای تو
برق انگشتر طلای تو
تقّ و تقِّ صدای پای تو
آخرش کار می دهد دستم
حال پررمز ومبهمی داری
اخم ولبخند درهمی داری
پشت آرامشت غمی داری
اینکه با شعرعالمی داری
آخرش کار می دهد دستم
بله!خوبم به لطفتان ممنون
کرده اند از اداره ام بیرون
کوچه گردم شبیه هر مجنون
دیدی آخر؟نگفتمت خاتون!
آخرش کار می دهی دستم

قاسم صرافان