نزد امام صادق (علیه السلام) بودم، در حالی که آن حضرت مشغول غذا خوردن بود. سپس دیدم خرده‏های غذا را که مانند کنجد روی زمین ریخته، جمع می‏کرد و می‏خورد. (با تعجب) پرسیدم: فدایت گردم، مانند اینها را برمی دارید؟! حضرت فرمود: ای عبدالله! این روی توست، آن را برای دیگران مگذار، آیا نمی‏دانی که در خوردن آن، بهبود از هر دردی نهاده شده است؟.
?نیز از آن حضرت روایت شده که:
کلو ما یسقط من الخوان فانه شفاء من کل داء باذن الله عزوجل لمن اراد آن یستشفی به.
آنچه را از سفره بر روی زمین می‏ریزد بخورید؛ زیرا کسی که به قصد شفا این کار را انجام دهد، به اذن خدا موجب می‏شود از هر دردش بهبود یابد.
?خوردن آنچه از غذا بر روی زمین افتاده است، شفای هر دردی است. خوردن غذاهای افتاده، فقر و درویشی را برطرف می کند و فرزندان را زیاد می گرداند.

رساله عملیه:آنچه بیرون سفره می‎ریزد جمع کند و بخورد، ولی اگر در بیابان غذا می‎خورد، مستحب است آنچه می‎ریزد، برای پرندگان وحیوانات باقی بگذارید.