راهپیمایان کربلا!
به هوش باشید!
اگر میانه ی راه،
مردی دیدید بلند قامت ، دلربا،
با چشمهایی مهربان و نگاهی بس بزرگ،
اگر دیدید تمام راه خون می گرید،
اگر شیرخواره می بیند،
پای تاول زده می‌بیند،
دخترکی دست در دست پدر می‌بیند و دیگر تاب رفتنش نمی‌ماند...
اگر مردی را دیدید که دو برادر می‌بیند،
جوان در پشت سر پدر می بیند،
یا زنان چادر به سر می‌بیند و فریاد گریه اش بلند می‌شود....
به رسم اعراب با معرفت،
آب بر پایش نه، بوسه بر خاک پایش زنید که مطاف ملائک است!

اگر دیدید مردی این چنین،
تنها و بی همراه ، قدم بر می داشت...
شگفتتان نباشد...

عمری است که تنهایش گذاشته ایم...
متی ترانا ونراک
اللهم عجل لولیک الفرج